| Ana Sayfa | Hatırladıklarım | Fener | Pınar | Turizm | Medya | Linkler | Arşiv | Bize Ulaşın |

G Ö N Ü L   P I N A R I

            İNSAN

Duyguyu, düşünceyi İNSAN kendi yaratır
Aydınlığa koşarak, özgürlüğe ulaşır

Dünyadaki evrimi başlar anne karnında ,
Öğrenme başlamıştır, gizlice bu mağarada.
Olgunlaşıp gelişir hem ruhsal, hem fiziksel,
Bu değişim dünyada bütün ömrünce sürer.
Bebek sevgiyle doğar, beslenir ve büyürken ,
O bir melek kadar saf ağlıyorken, gülerken,
Dengeli sevgi gören , eğitilen farklıdır,
Bir çocuk yedi yılda kimliğini yaratır.
O hem farklı, hem de tek, hem de tatlı bir bebek
Özü sevgiyle dolu, dengeli kişiye örnek.
Olgunlaşıp , kendini bulabilirse eğer ,
İnsan bu süreçlere duygu ve düşünceyle erer .

Duyguyu, düşünceyi İNSAN kendi yaratır
Aydınlığa koşarak, özgürlüğe ulaşır

Meziyetler çoğalır, gün geçtikçe doğaldır.
Çalış kazan ye, yedir, bin gönül ele geçir.
Çalışmak yaşamaktır, mutluluktur, bolluktur,
Hobi dediğimiz şey işte bundan doğmuştur.
Bedenen, zihnen , kalben çalışır, çalıştırır,
Başkalarıyla değil, kendisiyle yarışır.
Temiz , duru gönülden, safça niyet ederek,
Hedefini belirler, gerçekleşir umutlar.
Duygu ve düşüncede doyumludur, özgürdür.
Çevresini eğitir, büyük, küçük hep sever,
Kendini sevmeyeni aşarak gider,
Bilir ki aydınlıklar karanlıkları yener.

Duyguyu, düşünceyi İNSAN kendi yaratır
Aydınlığa koşarak, özgürlüğe ulaşır

Sevgi, Bilgi ve Güven insana özgün erdem,
Hataların görmeyi , affetmeyi hep dener,
Kültürel birikimle hep doğruların söyler.
Çalışma onun yolu, dağarcığın hep dolu,
Değişimle arkadaş, şartlar ve zamana doğru.
Geçmiş bir tarih oldu, gelecekse bir hayal,
Şimdi ise gerçektir, an be an yaşanılan.
Kararın kendindedir, bulduğun doğru yoldur.
Zorluklarla savaşır, vicdanın sesin dinler.
Kızmamayı öğrenir, kin ve nefreti sevmez,
Kimin dediğin değil, sözün özüne iner,
Özgür düşünceler yaratılmaya değer.
Duyguyu, düşünceyi İNSAN kendi yaratır
Aydınlığa koşarak, özgürlüğe ulaşır

Okur, dinler , düşünür, yazar ve aydınlanır.
Kitaptan, hitaptan, vicdanından sürdürür.
Adalet , denge arar, insanla zıtlaşmadan ,
O da bu dünyada misafir, nasıl verir ki zarar?
Bilir ki karşıdaki de kendisi gibi,
Bulabilirse eğer, geçek olanı arar,
Gerçek olan sevgidir, insanın temel özü,
Onun yeri kalplerdir, hücrelerdir, evrendir,
Koşulsuz sevgi gerek aydınlanmış insana,
Sevgide mutluluk var, mutlulukta hakikat,

Sonsuz mutluluk budur, Hakikattir var olan.

                                        Hale Kaynar
                                        03.04.2002 

| Ana Sayfa | Hatırladıklarım | Fener | Pınar | Turizm | Medya | Linkler | Arşiv | Bize Ulaşın |