%@ Language=VBScript %>
| Ana Sayfa | Hatırladıklarım | Fener | Pınar | Turizm | Medya | Linkler | Arşiv | Bize Ulaşın |
G Ö N Ü L P I N A R I
BABİL KULESİ
Babil'in
Asma Bahçelerinde
İki kız, yürüyordu.
Biri yeşile çehrelenmiş,
Diğeri yok!
Orman senfonilerinde geceleyip
Olmayana aşık oldu.
Diğeri ben o'yum diyordu.
Sessizliği dinledim
Mutluluk ağaçları çizdiler
Kökleri meyvaları görünmeyen
"onların sözlerini karıştırın
birbirlerini anlamasınlar diye..."
.......
Öteki beni bilemediler bendeki.
Babil kulesi yükselirken sırların
ardında
Yabanıl uğultular
Gökler yarıldı çatırtılarla.
Sabaha karşı salıncaklarında
kutsal atlılar
ve aynalarda tanıştığım
başkaları
Beni sonsuzluğa karıştıran
en eski ezgiyi
söylüyorlar
SOYUN üzerindekilerden
tenine yapışmış
ıslak, boğucu giysiden
UYAN !
.......
"Aynı şeylerden söz ediyoruz diyor" biri
küflü gülümsemeli. Kuşgagalı
Söküp atabildiğim,
tek tek koparırcasına haykırışlarla.
Bulanık mırıltılar.
Ne arıyorum burada?
Boşluğu arar gibi?
........
Bir soru:
Sonun başlangıcında mıyım?
Babil'in Asma Bahçelerinde
iki kız, yürüyordu.
Biri yeşile çehrelenmiş,
Diğeri yok!
İlhan İrem ve Hansu İrem
| Ana Sayfa | Hatırladıklarım | Fener | Pınar | Turizm | Medya | Linkler | Arşiv | Bize Ulaşın |