| Ana Sayfa | Hatırladıklarım | Fener | Pınar | Turizm | Medya | Linkler | Arşiv | Bize Ulaşın |

        

CLEOPATRA’NIN HİSLERİNDE ANTIOCH

 

Doğum tarihim  BC 69.

Doğum yerim İskenderiye.

Babam Mısır Kralı Ptolemy XII.

Ptolemy soyundanım. Aslım Makedon.

Ben yaşadıklarımla, ödediklerimle son Firavunum. Mısır Kraliçesiyim. CLEOPATRA’yım.

Beni tarihin izlerinde yazılanlarla, tanıyor, anımsıyor ve değerlendiriyorsunuz haklı olarak. Benim duygularım, yaşadıklarım gerçekte bana ait olanlar biraz farklı. Sizler beni anlamaya çalışırken çocukluğumun İskenderiye kütüphanesinin tozlu rafları arasında geçtiğini hissettiniz mi?. Dünyanın en büyük kütüphanesi idi orası. Geçmişten geleceğe taşınacak medeniyetlerin sessiz gül bahçesi. Bu yüzden ben en çok gülü sevdim yaşamımda değişik renkleri, kokuları ile ve Antioch'u (Antakya’yı) hayal ettim bu renklerin armonisinde.

Ben denizi, ufku sevdim İskenderiye’de.

Hasreti öğrendim. Tekrar kavuşmanın heyecanını yaşadım Rhossos’un (Arsuz'un)  sakin koylarında, arzuların coşkusunu tattım Selecia Pierra’nın (Samandağ'ın)  fırtınalı Akdeniz sularında.

Sonra bir nehir... Orantes (Asi Nehri). Aldı götürdü beni Cassius dağlarının eteklerinden bir başka Kraliçeye; Antioch’a... Onu gördüm heyecanlandım, gözlerim kamaştı. Sırtını Silpius dağlarına yaslamış, ayaklarını Orantes’in berrak sularına uzatmış. Sarayları, kütüphanesi, tapınakları, tiyatrosu ve hipodromu ile yüz binlerce insanı bağrına almış kendinden emin, sevecen bakışlarla beni seyrediyordu.

Ben Cleopatra; kraliçeleri hep eşsiz bilirdim onu tanıyıncaya kadar. Bir akşamüstü Daphne’de başım Antonius’un göğsünde önümde uzanan sonsuz defne ormanını seyre daldım. Ufukta ormanın Selecia Pierra’da Akdeniz’le buluştuğu yerde İskender’i,  Sezar’ı hayal ettim, Ra’nın son ışıklarında. Her biri bir defne. Arkalarında on binlerce asker, her biri birer defne. Tutkularına yürüyorlar. İhtirasın sonsuzluğunu hissettim Antonius’la karışan kalp atışlarımızda. Başımı sağa çevirdim. Bir başka kraliçe Antioch... Koynundakilerle huzurlu, mutlu...  İmrendim, kıskandım.

Kısacık hayatımın en güzel günlerini Ben Antioch’ta yaşadım.

 

Baki BİLGİLİ

 



YUKARI

 

| Ana Sayfa | Hatırladıklarım | Fener | Pınar | Turizm | Medya | Linkler | Arşiv | Bize Ulaşın |